Donderdag 8 augustus 2019 Gisteren hebben we een heerlijk ontspannen dag gehad met een strandbezoek in Pensacola. Vandaag zullen we meer de drukte in gaan: we rijden naar de grote stad New Orleans in de staat Louisiana. Iets over zevenen staan we op om te douchen en ons aan te kleden. Ook vandaag is het ontbijt inclusief, dus we kunnen weer genieten van een goed begin van de dag. Daarna is het inpakken, uitchecken en de auto inladen en we zijn weer op weg! Net als gisteren rijden we over de I10-snelweg. Er zijn wat heuveltjes, maar het is allemaal niet heel spannend. Rond tien voor tien verlaten we de staat Florida en gaan we Alabama in. Onze eerste stop is in de stad Mobile, waar we bij het Civic Center een parkeerplaats vinden. Lopend gaan we de stad in, die vooral bekend staat om zijn hoofdstraat met altijd groene bomen ernaast. Onze eerste wisseling van staat Wij merken al snel dat de stad ook bekend staat vanwege de plakkerige warmte: van het Civic Center naar Government Street is het niet ver, maar het zweet staat op onze voorhoofden en loopt langs onze rug naar beneden. We zien wel een aantal mooie huizen, gebouwd in een bouwstijl die we in New Orleans ook nog tegen zullen komen. Bouwstijl in Mobile Ook de grote, aparte bomen zien we. Ze staan aan beide kanten langs de weg, wat een mooi gezicht is. We blijven echter niet al te lang staan om foto’s te maken, want stilstaan in deze vochtige hitte is niet iets waar we al aan gewend zijn. De bekende hoofdstraat van Mobile We lopen terug naar het Civic Center, drinken even wat en verlaten dan het terrein. Toen we binnenkwamen, stond er geen parkeerwacht, maar nu wel, dus betalen we netjes de twee dollar parkeergeld. Als de parkeerwacht ontdekt dat we uit Nederland komen, komt hij met allerlei vragen over het land: waarom zeggen wij ‘Nederland’ en geen ‘Holland’? En hoe zit het met de geschiedenis van Holland? We vinden het wel leuk om de vragen te beantwoorden, want we merken dat dit deel van de Verenigde Staten iets minder gewend is aan buitenlandse toeristen: als je zegt dat je uit Nederland komt, weten ze namelijk niet wat je bedoelt tot je ‘Holland’ zegt. Na het gesprek keren we heel even terug naar de I10 voor we er weer af gaan om bij de Walmart boodschappen te doen. Op de parkeerplaats eten we vervolgens even iets voor we verder rijden. Onze volgende stop is Bellingrath Gardens, een plek die ik in 2015 ook bezocht heb. Het wordt een tuin genoemd bij een huis, maar eigenlijk is het meer een park. De 'tuin' van Bellingrath In 2015 heb ik zowel de tuin als het huis bezocht, maar deze keer besluiten we alleen door de tuin te lopen. We beginnen bij de rozentuin, waar ook een mooie fontein staat. De rozen hebben allerlei namen, variërend van namen gelinkt aan de Amerikaanse geschiedenis tot namen die meer met de kleur van de roos te maken hebben. De rozentuin met de fontein Langs een groot grasveld komen we bij de rivier. We lopen langs het huis van meneer en mevrouw Bellingrath, die rijk geworden zijn doordat meneer Bellingrath een fabriek had die colaflesjes vulde. Bij Mirror Lake stoppen we even om foto’s te maken van het spiegelende water. Niet te lang uiteraard, want ook hier is de warmte erg vochtig. Het Bellingrath huis Van Mirror Lake gaan we naar het Bayou-gedeelte, waar we uitkijken over een moerasgedeelte. De tuin heeft ook nog een Aziatisch deel, maar als daar nogal forse beestjes met acht pootjes blijken te zitten, loop ik snel door… De schildpadden in het vijvertje vind ik dan weer wel leuk om te zien. De bayou Een van de schildpadjes in de vijver Als we terug zijn bij het gebouw waar we binnenkwamen, lopen we nog een rondje door de souvenirwinkel om weer op temperatuur te komen. Wat wel heel lief is, is dat we gratis koud water met ijsblokjes mogen pakken om mee te nemen onderweg. Met gevulde bekers gaan we naar de auto. De ijsblokjes zijn al gesmolten voor we goed en wel vertrokken zijn, maar het water blijft gelukkig nog even koel. We rijden weg bij de tuin en komen onderweg een schoolbus tegen. Deze donderdag is in dit deel van het land de eerste schooldag, dus in de buurt van scholen ligt de snelheid lager. Ook zijn automobilisten verplicht te stoppen als de schoolbus stopt en zijn stopbord uitklapt: dan stappen er kinderen in of uit de bus. De schoolbus De schoolbus voor ons stopt slechts één keer voor wij een andere weg in gaan. Opnieuw komen we op de I10 snelweg, die ons vrij snel naar de staat Mississippi brengt. Tot onze verrassing krijgen we regen, maar het is niet meer dan een kort buitje. Een nieuwe wisseling van staat. Later gaan we nog van Mississippi naar Louisiana, maar helaas lukte het ons niet om daar een goede foto van te maken. Vlakbij buiten de stad New Orleans, waar we inmiddels al vlakbij zijn, is nog een beschermd natuurgebied. De plek waar we willen stoppen is even zoeken, maar dan kunnen we een stukje lopen door een moerasgebied. Het is heel groen en we zien veel waterplanten. Ook zien we konijnen, wat we niet verwacht hadden in dit landschap. We horen verder knorrende geluiden: deze blijken afkomstig van wilde varkens, die zich verborgen houden in de struiken. Reisclown Fiedel bij het natuurgebied We volgen het hele pad en komen uiteindelijk terug op de parkeerplaats. Nu is het niet ver meer naar New Orleans. Net buiten de stad tanken we nog en dan gaan we de drukte in. Het navigatiesysteem helpt ons gelukkig goed, want er zijn een aantal aparte verkeerssituaties met wegen die rechtdoor lijken te gaan, maar dan ineens een afslag hebben. Zonder al te veel problemen komen we bij ons hotel. Zoals we al verwacht hadden, moeten we betalen voor het parkeren. Het kan een paar dollar goedkoper, vertelt de eerlijke receptioniste ons, alleen staat de auto dan buiten. Aangezien New Orleans niet als eerste bekend staat vanwege de veiligheid besluiten we de paar dollar meer te betalen en de auto in de parkeergarage van het hotel te zetten. Ons hotel met de parkeergarage (foto op een later tijdstip gemaakt) Vanuit de parkeergarage gaan we met de lift naar de zeventiende verdieping van het hotel, waar onze kamer is. Snel pakken we onze zwemspullen, want na alle hitte van vandaag is dat wel wat we nodig hebben! Het zwembad bevindt zich buiten op de achtste verdieping, waardoor je het gevoel hebt dat je op het dak aan het zwemmen bent. Het water is heerlijk: niet te koud, maar wel verkoelend. Het dakzwembad Als we afgekoeld zijn, gaan we terug naar de kamer, waar we ons omkleden. Vervolgens zoeken we een restaurantje in de buurt om iets te eten. Het wordt een kleine pizzeria op een paar minuten loopafstand. Het is een gezellige ruimte met prima eten voor een niet al te hoge prijs. Het is geen Michelin-sterrenrestaurant, maar het vult onze magen goed. Na het eten gaan we terug naar de kamer, waar we wat kleding proberen te wassen. Dit gaat goed, alleen het ophangen om te drogen is een uitdaging. Met wat haakjes uit de kast van de kamer en een heleboel creativiteit lukt het uiteindelijk. Wel hangen we voor de zekerheid alvast het bordje ‘Niet storen’ op de deur, want schoonmaak in de kamer kunnen we even niet gebruiken! Niet lang na onze ‘Creatief met wasgoed’-activiteit besluiten we te gaan slapen. Morgen hebben we de hele dag om de stad New Orleans te gaan verkennen en dat zullen we doen met een Hop On Hop Off bus. Tot morgen! Lees verder: Dag 6
